Kościół de la Madeleine

  Przez całe zamieszanie związane z rozpoczęciem roku szkolnego, objęciem wychowawstwa i "cudownym" rządowym podręcznikiem moje zafascynowanie Paryżem osłabło, ale dalej z przyjemnością oglądam zdjęcia i poczuciem, że to jest mi takie znane i już chyba bliskie :) Przy okazji kolejnego już przeglądania zdjęć, wygrzebałam zdjęcia kościoła de la Madeleine, o którym jeszcze nie pisałam (takie tam przeoczenie ;)).

Zapraszam! :)

  Większość opisów dotyczących tego kościoła zaczyna się mnie więcej słowami "Jego historia nadawałaby się na scenariusz do filmu" i prawdy w tym trochę jest, ponieważ nudna nie była. Pomysł pojawił się już w 1764 wraz z pierwszym projektem, a kamień węgielny tegoż kościoła położył sam król Ludwik XV. No i się zaczęło. To projekt zaczął się zmieniać, to przeznaczenie budynku. Miała być kopuła, później jej miało nie być. Do wybuch rewolucji francuskiej (1789) ukończono jedynie część budowli, a powrócono do dalszych prac dopiero w 1806r. I nie kto inny się za to wziął, jak sam Napoleon. A co! :) Po zburzeniu wszystkiego, co powstało do tej pory zaczęto prace od początku. I sam pomysł też się zmienił, bo budowano świątynię ku chwale armii francuskiej. W 1812r. koncepcja się zmieniła i Napoleon już nie chciał nic budować "ku chwale armii" - bo armia przegrała. Następnym ochotnikiem, który chciał dokończyć dzieła był Ludwik XVIII i tym razem świątynia miała wyrażał ból i żal po śmierci Marii Antoniny i Ludwika XVI. Niestety kasy zabrakło i skończyło się tylko na Kaplicy Pokutnej. Kolejna rewolucja (1830) zatrzymała prace na pewien czas. Ludwik Filip I jako kolejny podjął się ukończenia dzieła, jednak główna idea nie podobała mu się za bardzo i chciał świątynie przeobrazić w... dworzec :) Ostatecznie wsparł budowę bez zmiany przeznaczenia i w 1842r. poświęcono ten obiekt. 

A teraz koniec historii :)

Tak wyglądał kościół św. Magdaleny od tyłu,
gdy przestało padać, a słońce chowało się twardo za chmurami:

I już przód.

Ogromne drzwi z brązu prowadzą do środka, jednak my nie mieliśmy czasu, aby tam zaglądnąć.

Kościół otoczony jest 20-metrowymi kolumnami w stylu korynckim w liczbie 52 sztuk :)

Płaskorzeźby "Sąd ostateczny" nad wejściem:

Ze schodów kościoła było widać Place de la Concorde z obeliskiem, a za nim,

po drugiej stronie Sekwany Palais Bourbon i złotą wieżę Hotel des Invalides.

Kościół de la Madeleine i Palais Bourbon rozłożone są symetrycznie 

po dwóch stronach placu Zgody (Concorde) i wyglądają jak swoje odbicie.

Gdy już szliśmy w stronę placu wyszło słońce i zobaczcie,

 jak wtedy pięknie wyglądał kościół :)

A tak wygląda z placu Concorde schowany za fontanną:

A tu jeszcze widok na plac, nad którym góruje szklany dach Grande Palais:

  Wspomnę od razu to, co wyczytałam w przewodniku :) Z kościołem św. Magdaleny pośmiertnie związani byli dwaj wielcy Polacy: Fryderyk Chopin i Adam Mickiewicz. 30 października 1849 roku odbyła się msza żałobna po śmierci Fryderyka Chopina, a później jego zabalsamowane ciało spoczywało w podziemiach przez prawie dwa tygodnie. Siedem lat później, 21 stycznia 1856 roku, na widok publiczny została wystawiona trumna z ciałem Adama Mickiewicza, a później odbyła się msza pogrzebowa.

Buszując po przestworzach internetu znalazłam bardzo fajną mapkę z planem zwiedzania i przyznaję, że obmyślana jest dobrze, tak na początek :)

Mapka klik.

Do następnego! :)

PS: Dziękuję za taką ilość i tak bardzo pozytywne komentarze pod postem ze Smerfetką!
Może faktycznie będzie ze mną zwiedzać :)
A "Amelii" nie oglądałam... ;(   Dopisuję do coraz dłuższej listy :)