Prywatna wymianka i trochę codzienności

  Jak już pisałam niedawno, pomału wychodzę na prostą i zdarzyły mi się ostatnio nawet 2 popołudnia wolne! :) Znaczy się od mniej więcej 18-tej godziny, ale zawsze coś. Bo wiecie... jak powszechnie wiadomo nauczyciele nie pracują w ogóle, a te 18h tygodniowo przy tablicy to co to jest - nie praca.

  Ale na moim przykładzie: mam w tym roku lekcje na drugą zmianę, wiec zaczynam ok. 11-tej (rewelacja! wyspać się mogę! - by ktoś powiedział). W szkole jestem od około 9-tej, bo przygotować się muszę do zajęć, skserować dla całej klasy karty pracy czy coś podobnego zrobić, bo nasze cudowne Ministerstwo urządziło nas tak, że rzuciło parę kserówek (do wprowadzania liter każda taka sama - nuda) i radź sobie sam!  Lekcje kończę ok. 16-tej i wtedy dopiero można uzupełnić dzienniki, sprawdzić ćwiczenia dzieci lub zeszyty i pomyśleć co się będzie robić następnego dnia i... zacząć szukać odpowiednich rzeczy. Rozumiem, że nauczyciel musi być kreatywny, ale wracamy do tego co było 20 lat temu - elementarz, jedno ćwiczenie i zeszyt. Ale po co, skoro mamy teraz tyle możliwości? Dlaczego nie można z tego skorzystać? Nawet jak rodzice chcą, to nie mogą nic dokupić, bo zabronione... Wszystko trzeba robić samemu, bo np. tok wprowadzania liter jest inny niż do tej pory, żeby Broń Pani Boziu nie skorzystać z ćwiczeń innych wydawnictw. Dzieci biegają z kserówkami, gubią je... No cóż, życie. Matematyka - a to dopiero dobre! Przez cały wrzesień dzieci przeliczają zbiory (2 listki - 3 listki) i mówią, gdzie jest więcej. Cały miesiąc! No ile można? W normalnym toku dzieci już o tej porze znałyby cyfrę 4 i wykonywały działania, a tu dopiero 1 było wprowadzone... O co chodzi? O ogłupienie społeczeństwa... Poziom dla dzieci 6-letnich, ale 7-latki się nudzą i trzeba się gimnastykować, oj trzeba. Wiadomo, że nie pozwala się na takie obniżanie poziomu i robi więcej, ale to zajmuje cały wolny czas. Ubiegła sobota była moją pierwszą od rozpoczęcia roku szkolnego, którą miałam wolną i wybrałam się w końcu na zakupy i kawę. A dziś znowu przytargałam do domu zeszyty, bo już nie chciałam siedzieć w szkole dłużej od pań sprzątających.... Oj wyżaliłam się, ale i trochę lepiej mi się zrobiło ;)

  A teraz przechodzimy do milszych rzeczy - wymianki! :) W czerwcu organizowałam Różaną wymiankę i zgłosiło się dużo chętnych za co jeszcze raz dziękuję! :) Moją parą była Marlena z bloga Moje codzienne inspiracje. Po czerwcowej wymiance umówiłyśmy się na taką prywatną sierpniowo-wrześniową, która doszła do skutku ok. 15 września i dopiero dziś się chwalę, bo właśnie zgrałam zdjęcia z aparatu. Taki mały poślizg wyżej wytłumaczony ;)

A poniżej paczuszka, którą dostałam od Marleny

Elegancki naszyjnik w pudełeczku :)

Ozdobione tea lighty, które dołączyłam już do tych z poprzedniej wymianki :)

Zakładka do książki z wieżyczką :)

I pozostałe urocze biżu-dodatki :)

I coś do wykorzystania:

A tu cała paczuszka razem:

A ode mnie w paczuszce dla Marleny powędrowały takie prezenciki

Jesienne domki:

Świeczniki na tea lighty:

Świeczniki z dwóch stron miały inne kuchenne akcenty:

Na zdjęciu wstążka bardzo odcina się kolorystycznie od tabliczki, 

ale w rzeczywistości prezentowała się inaczej ;)

Zestaw wstążek, bo Marlena używa ich w hurtowych ilościach do tworzenia ozdób:

Świeczuszki zapachowe na jesienne wieczory:

Elementy do biżuterii:

Guziczki :)

Inne przydasie:

I trochę Francji :)

I cała paczuszka:

Dzięki Marlenko! :) 

Już z moją pierwszą wymianką polubiłam takie zabawy, cały proces przygotowywania,

a później ten moment oczekiwania ;)

Jestem chętna na takie prywatne wymianki, więc jeżeli ktoś się zastanawiam to niech napisze :)

  A ze wstążkami sprawa taka... Gdy zamawiałam je (w ciemno) to wszystko było jasno napisane: długość 32m. Ale, gdy paczuszki dotarły okazało się, że jedna szpulka 32-metrowa nie jest równa drugiej szpulce o (niby) tej samej długości... Zobaczcie poniżej sami. Aż ciekawa byłam, żeby zmierzyć, ale się powstrzymałam, bo kto by to później zwijał..? :)

Do następnego! :)