Międzyblogowy kącik czytelniczy cz.8

Osiem. 

Tyle książek dałam radę przeczytać w 2015 roku. 

Trochę mało i ubolewam nad tym, ale nic nie poradzę. 

Mam nadzieję, że w tym roku będzie lepiej :)

Ostatnią książką, którą udało mi się doczytać do końca była "Kraina zwana Tutaj" Cecelii Ahern. 

  "Kraina zwana Tutaj" to już trzecia książka Ahern, którą czytałam. Autorka ma, według mnie, specyficzny styl pisania, który czasem odpowiada, a czasem drażni. W przypadku tej książki nie było mowy o drażnieniu. Pochłaniałam ją każdą wolną godziną, czasem w środku nocy ;) Przyznam Wam szczerze, że czytając opis na odwrocie książki jakoś specjalnie mnie nie przekonał i nie zachęcił do przeczytania książki, dlatego bidulka ładnych parę miesięcy (jak nie rok) leżała na półce. Wzięłam ją ze sobą do samolotu, gdy w listopadzie leciałam do Mężusia. W końcu prawie 2h w jedną i 2h w drugą stronę nudzić się nie będę ;) 

  Tak jak już napomnkęłam - książkę po prostu pochłaniałam! W pierwszej chwili wydawała się trochę dziwna, ale nie nudna. W momencie, gdy poznałam główną bohaterkę stwierdziłam, że jest zwykłą pedantką, chociaż u niej to już chyba była choroba, bo jak wytłumaczycie układanie każdej, nawet najdrobniejszej rzeczy na swoim miejscu i podpisywanie każdej z nich imieniem i nazwiskiem, bądź inicjałami? Paniczne szukanie zaginionych rzeczy też normalne nie jest... Ale gdy kolejne strony otworzyły się przede mną, dowiedziałam się, że wszystko ma podłoże dużo głębiej, niż by nam się mogło zdawać. 

  Sandy Shortt od momentu zaginięcia koleżanki z klasy (w sumie wroga) nie przestawała się zastanawiać, gdzie znajdują się zaginione osoby i przedmioty. Stało się to jej obsesją do tego stopnia, że rozpoczęła pracę w policji. Gdy praca nie spełniała jej oczekiwań, na własną rękę szukała osób zaginionych. Wspierała ich rodziny, zbierała materiały... Przegapiła jednak w tym wszystkim miłość. Nie dostrzegała jej, ale... nie wszystko było jeszcze stracone ;)

  Wszystko zmieniło się w chwili, gdy podjęła się odnalezienia młodego mężczyzny. Co się zmieniło, zapytacie? Sama Sandy zaginęła i znalazła się tam, gdzie zaginieni ludzie, których przez lata nie mogła odnaleźć. Odnalazła zarówno ich, jak i kilka kartonów swoich rzeczy, ale... powrócić do świata realnego się nie dało. 

  Jak zakończyła się ta historia? Nie zdradzę tego, bo i tak język mam już za długi i zbyt wiele napisałam ;) Jedyne, co mogę Wam na koniec napisać to to, byście ową książkę przeczytali. Według mnie C.Ahern ma niezwykły dar i umiejętnie łączy w swoich książkach świat realny, magię i fantazję, a lekka i bardzo pozytywna książka w ponure dni jest jak słońce :)